Maandag, 26 maart 2012
Vandaag moesten wij wat vroeger opstaan en nadat
wij het brood voor de lunch hadden gekocht, vertrokken wij richting de Teide.
Het was zeer mooi weer en wij hadden de zon als begeleider. Op de weg waren we
getroffen door een zeer aangenaam beeld: wij waren boven de wolken geraakt en
konden een ver reikend wolkenmeer bewonderen.

Na een fotosessie gingen wij tot de plaats waar wij
zaterdagavond de hemel stonden te bekijken en te fotograferen. De plaats was
namelijk nauwelijks herkenbaar en had nu veel reliëf gewonnen. Wij gingen even
wandelen richting “berg” tot dat wij op een plekje vielen met een zeer mooi
uitzicht op een vallei. Hier gingen wij stoppen en luisteren naar het
dagverslag van Ines en Justin die inhoudelijk volledig was. Daarna waren wij
verrast door de aanwezigheid van een hagedis die wijzelf hebben kunnen voeden. Achteraf
hoorden we een zeer interessante speech over reptielen en leerden we het
verschil tussen een salamander, een hagedis en een gekko. De salamander is
namelijk een amfibie terwijl de hagedis echter een reptiel is. De gekko is een
reptiel en ook een heel aangenaam dier die alle insecten van uw kamer kan
verwijderen en aan het plafond kleeft dankzij de vanderwaalskrachten die ontstaan
tussen zijn poten en het oppervlak. Vanuit onze plek (wij zaten op de pahoehoe
of touwlava) hoorden wij ook meer informatie over het inheemse volk, de Guanches,
en hun transhumance (= zomernomadisme), evenals over de observatie van de zon
waarbij de codesoeen essentiële rol speelt.
Sommige mensen deden daarna een gevaarlijke tocht
terwijl anderen voor variabele redenen niet daartegen konden en dus terug naar
het uitzicht op La Catedral zijn gegaan. Deze laatste is uit fonolitische lava
ontstaan. Na een leuk gesprek met de leerkrachten kwam de groep als helden
terug uit zijn tocht van alle gevaren.
Toen we Las Minas de San Jose bereikten, waar een scene van Clash of the Titans werd verfilmd, zagen we een fascinerende steen liggen: obsidiaan, een zwart amorf gesteente met plastisch uitzicht dat veel te vinden is in dit beschermde natuurreservaat van de Parque Nacional. Toen we klaar waren met onze lunch, kregen wij een uitgebreide cursus over vulkanisme en de vorming van Tenerife binnen de Visitor Center gegeven door Guayota, een demon die in de Teide leeft. Door vergelijking konden wij de gesteentes van de lichtste naar de zwaarste rangschikken. Wij kwamen tot de conclusie dat de põmez of puimsteen de lichtste was en de lava fonolitica (fonolitische lava) een van de zwaarste was samen met de lava basáltica compacta (compacte basaltachtige lava).
Toen we Las Minas de San Jose bereikten, waar een scene van Clash of the Titans werd verfilmd, zagen we een fascinerende steen liggen: obsidiaan, een zwart amorf gesteente met plastisch uitzicht dat veel te vinden is in dit beschermde natuurreservaat van de Parque Nacional. Toen we klaar waren met onze lunch, kregen wij een uitgebreide cursus over vulkanisme en de vorming van Tenerife binnen de Visitor Center gegeven door Guayota, een demon die in de Teide leeft. Door vergelijking konden wij de gesteentes van de lichtste naar de zwaarste rangschikken. Wij kwamen tot de conclusie dat de põmez of puimsteen de lichtste was en de lava fonolitica (fonolitische lava) een van de zwaarste was samen met de lava basáltica compacta (compacte basaltachtige lava).
Op het einde van het bezoek konden we eventjes
buiten rusten en de hagedissen voeden waarbij wij een “mutant” met twee
staarten hebben ontmoet. Bij de sterrenwacht Izaña gaven Roberto en Ines ons
een nog wel interessante spreekbeurt over de sterrenwacht en telescopen die
spijtig genoeg niet in de smaak van de leerkrachten viel. Nu weten wij dat de Cutter-telescoop
geen obstructie heeft waardoor deze veel efficiënter is.
Plots kregen sommigen onder ons wel honger en de
aankondiging van Mijnheer Werner om taart te gaan halen leek ons zeer
aantrekkelijk. Spijtig genoeg konden wij daarin geen tanden steken: het ging
eigenlijk over La Tarta, een overblijfsel van een aardverschuiving waarbij wij
de verschillende lagen van de berg konden zien. Deze zijn te wijten aan een
neerslag van afwisselende vulkaanafscheidingen.
Om zes uur gingen wij terug naar het hotel met een
passage door de Corona Forestal waar vroeger een deel van het gebergte is
afgegleden door de uitbarsting van Diego Hernández (Playa
Blanca). Hier heeft onze cupido Ayoub van zijn onweerstaanbare charme
gespeeld en slaagde hij erin om zich samen met een Spaans sprekende señorita te
laten fotograferen (zie foto).
Vlug naar het zwembad en (eindelijk) een
geserveerde maaltijd en wij waren een leuk spreekbeurt aan het beluisteren van
Lore en Geatan over de mythologie die achter de sterrenbeelden ligt zoals deze
over de stier waarbij Zeus zich in een stier veranderde en zijn “goddelijk
zaad” verspreidde. Het fijnste was nog te komen: we kregen een zeer instructieve
Spaanse les van Justin en Audrey waarbij wij onder andere de kleuren, dieren,
groenten en planeten in het Spaans leerden zeggen.
Charles & Ayoub
Geen opmerkingen:
Een reactie posten