Dag 3

Zondag, 25 maart 2012

Vandaag mochten we wat uitslapen. Na een nacht naar de sterren te hebben gekeken was het zeker geen luxe om wat langer in ons bed te blijven. Natuurlijk mocht iedereen opstaan wanneer hij wou als de groep maar klaar was om te vertrekken om 11h stipt. Na een klein ontbijt (of groot voor sommigen) zijn we allemaal aan het zwembad samengekomen om daar een leuk proefje te maken onder leiding van Antoine en helix. Met deze proef hebben we de magnitude van de zon berekend. Tijdens deze proef zijn we enkele technische problemen tegengekomen maar uiteindelijk heeft iedereen toch ongeveer de gewenste uitkomst verkregen namelijk -26. Deze uitkomsten verbaasde er meer dan één want enkele dagen ervoor waren we te weten gekomen dat magnitudes zich tussen 1 en 6 bevonden. Dus wij als leergierige leerlingen wilden toch wel een beetje uitleg krijgen. Deze kregen we van mevrouw Allein; het zit zo dat de zon in vergelijking met sterren veel dichter bij onze aarde gelegen is waardoor de zon veel helderder is. Daarna kregen wij een pauze, iedereen zag zich al springen in het zwembad maar deze pauze was gewoon bedoeld om ons klaar te maken want 20 minuten later gingen we al vertrekken naar de bergen. In de bergen zijn we aan een wandeling begonnen maar eerst kregen we een uitgebreide uitleg van Wiki-Werner over de flora van het gebied. Deze uitleg kwam niet goed uit voor Nicolas en Selviye want zij moesten direct daarna hun spreekbeurt doen, en ik laat jullie raden waarover het ging… FLORA (en fauna). In deze streek kwamen we een zeer indrukwekkende boom tegen, namelijk de Pinus canariensis. Zelfs een vreselijke bosbrand hadden deze reuzen overleefd (afgezien van de boskap), door dit, zeg maar mirakel is de soort niet uitgestorven, ze waren in staat weer te gaan “leven”. Zo kregen we zwarte verbrande bomen maar met naalden. Onderweg kregen we ook een dagverslag van Gaetan en Celine. Na een uurtje wandelen zijn we een oude lavastroom tegengekomen. Na weer een uitgebreide uitleg van Wiki-Werner konden we met zekerheid zeggen dat deze lava van het AA-type was. Na deze 6km lange wandeling gingen we terug naar de auto’s om terug te keren naar Westhaven Bay. Maar wat zou de Werner zijn zonder zijn ontelbare tussenstopjes? Onderweg naar onze verblijfplaats zijn we dus enkele keren gestopt. De eerste stop was een adembenemend uitzicht langs de Carretera Boca Tauce (1). Daarna zijn we ook gestopt bij een zeer grote boom, de Pino Gordo (te Vilaflor). Met 20 konden we net deze boom omvatten. Hug a tree, shall I say? Deze derde en laatste stop, haalde ons bij de Corona Forestal, waar je goed (?) kon zien dat er een heel stuk berg was afgeschoven, ooit… Hoe dan ook, verder zijn we niet meer gestopt en konden we rustig slapen in de auto als dat nodig was. Aangekomen en scheel van de honger snelden we naar het restaurant, waar twee unieke karakters een heuse show waren aan ’t maken. Eerst durfden we niet binnen, maar toen we doorhadden dat het nog lang niet gedaan was, entrar! De paso doble dansers waren zeer enthousiast en dansten erop los. Toen het (eindelijk?) gedaan was, kwamen onze gewoonlijke hapjes, kaaskroketjes en toostjes en dan ging iedereen over tot het buffet, waar zoals gewoonlijk weer friet was, zeer Spaans. De show was echter nog lang niet voorbij want dit typetje, de mannelijke (?) danser, kwam ons weer in de verlegenheid brengen, en dan vooral Helix, olé! Na dit avontuur was iedereen doodop en ging richting bed, om goed klaar en wakker te zijn voor de volgende dag.

Ines & Justin